کاربرد مدل استنتاج فازی در ارزیابی کیفیت آب قنات جهت مصارف شرب و کشاورزی (مطالعه موردی: استان تهران)

یکی از راه های بهره برداری از منابع آب زیرزمینی که از قدیم در کشور ما معمول بوده، قنات می باشد. امروزه نیز از آب قنات جهت مصارف شرب و کشاورزی در برخی نقاط کشورمان استفاده می گردد؛ لذا مدیریت و پایش کیفیت آب قنات از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به رسوب گذاری برخی املاح، کیفیت آب در طی عبور از قنات دست خوش تغییرات می شود. با طراحی مدل فازی مناسب، می توان عدم قطعیت همراه با مراحل نمونه برداری، اندازه گیری و تفسیر کیفیت آب را مرتفع کرد. در این تحقیق کاربرد تئوری مجموعه فازی جهت ارزیابی کیفیت آب قنات جهت مصارف شرب و کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته و با روش قطعی مقایسه شده است. بدین منظور از داده های کیفیت آب 23 قنات به عنوان نماینده قنات های استان تهران که در سال آبی 89-1388 اندازه گیری شده بودند، استفاده گردید. پارامترهای موثر بر کیفیت آب قنات، به سه طبقه مطلوب، قابل قبول و غیرقابل قبول طبقه بندی شدند. نتایج پژوهش نشان داد؛ مدل استنتاج فازی، ابزاری مناسب جهت ارزیابی کیفیت آب قنات به شمار می رود.